Blog: Pesten? Kom in actie!

Ik droeg een brilletje en had blond piekhaar. Daarnaast was ik ook niet bepaald de liefste van de groep en zat ik soms vaker op de gang dan in de klas. Met de meeste kinderen kon ik wel goed opschieten, maar er waren er ook een aantal bij die ik wel kon schieten. Dat stak ik dan ook niet onder stoelen of banken.

Ik voelde me door hen vaak gekleineerd, buitengesloten of voor gek gezet. Zij lachten me uit of negeerden me, ik schold terug. Het stopte niet. Mijn juf vond dat ik prima voor mezelf kon opkomen, dus bij haar hoefde ik niet aan te kloppen voor hulp. Ik nam het heft in eigen handen. Ramde er een keer flink op los en toen stopte het wel. Ik kreeg straf, maar die accepteerde ik (voor de verandering) probleemloos.

Mariska
In mijn klas zat ook Mariska. Die was stil, vloekte niet en werkte hard. Maar ze was ook wat onhandig, praatte zelden en was een einzelgänger. Een makkelijk mikpunt voor de pesters, want nadat ik voor mezelf was opgekomen, was Mariska aan de beurt. Mariska liet het gebeuren. Het treiteren, uitlachen, naroepen, negeren, laten struikelen; het gebeurde allemaal heel stiekem. Eerst dacht ik dat ze er geen last van had, want het leek haar niet te deren. Maar toen ik haar een paar keer huilend op de wc aantrof, begreep ik dat het haar zeker wel pijn deed. Ik wilde voor haar opkomen, er weer een paar een ram verkopen. Maar ze smeekte me het niet te doen, ze was bang dat het pesten erger zou worden. En zo keek ik maanden toe hoe Mariska steeds kleiner werd en de macht van de groep pesters steeds groter. De andere kinderen van de klas bemoeiden zich er ook maar niet mee en toen de laatste dag van groep 7 kwam, ging Mariska van school en ik heb haar daarna nooit meer gezien. Ik heb mezelf jarenlang afgevraagd waarom ik haar niet heb geholpen, wat ik voor haar had kunnen doen maar zeer zeker ook, waarom had onze juf niks gedaan?

Ik leerde de signalen van pestgedrag beter kennen

Niet laten inpakken
Ik nam me voor, als ik juf was, nooit weg te kijken van pestgedrag. Maar meteen in mijn eerste jaar voor de klas was het al raak. Ik liet me inpakken door een paar populaire kinderen en had daardoor niet in de gaten wat er achter mijn rug om speelde. Dat was een harde les en niet alleen voor mij. Ik nam me wederom voor om het nooit meer te laten gebeuren en ik hoop met heel mijn hart dat dat ook gelukt is. Ik leerde de signalen van (ge)pestgedrag beter herkennen. Ik las er veel over en besprak mijn zorgen direct met collega’s, ouders of de schoolarts en bleef er niet mee rondlopen. Daarnaast zorgde ik voor een veilig en warm pedagogisch klimaat in de klas, waarin eenieder zich gehoord en gezien voelde.

De Week tegen pesten
Elk jaar wordt de week tegen het pesten gehouden. Een mooi initiatief, maar: sta elke dag stil bij pesten. Laat deze speciale week je extra inspireren en motiveren om serieus aan de slag te gaan (het hele schooljaar en je hele carrière) met zowel de gepeste kinderen als de pesters. Want pesters pesten niet omdat ze dat zo leuk vinden; vaak is er iets anders aan de hand. Het is jouw taak als leerkracht erachter te komen hoe je kinderen kunt helpen, ook als zij gedrag vertonen waarvan je nekharen overeind gaan staan. Ook zij geven signalen af. Neem ze serieus, kijk, luister en het allerbelangrijkste….kom in actie!

Werk samen met je groep aan een veilig en fijn sociaal klimaat waar iedereen zichzelf kan, mag en durft te zijn. Omgaan met verschillen en het groepsgevoel zijn de pijlers van het pakket dat beschikbaar wordt gesteld voor het PO door de Stichting omgaan met Pesten. Buitensluiten? Uitgesloten! is het thema dit jaar en met verschillende werkvormen, tips en tools wil de Stichting je helpen de week tegen het Pesten vorm te geven. Dit alles is te vinden op de website van De week tegen pesten. Doen! Want niks doen, dát kan echt niet.

Over de auteur:

Hilde was vroeger op school het kind dat niet gezien, gehoord en begrepen werd. Totdat één leerkracht het verschil maakte. Dat werd meteen haar grootste drijfveer om zelf het onderwijs in te gaan. Hilde’s overtuiging? Een kind kan zich pas optimaal ontwikkelen als het zich écht gezien en gehoord voelt. Hilde heeft jarenlang als leerkracht gewerkt in het basisonderwijs, maar traint en coacht nu teams en startende leerkrachten.