Blog: De Reünie, leerkrachten-editie
Stel, je mag twee dagen doorbrengen met leerkrachten die iets voor jou hebben betekend. Je mag zelf kiezen waar je naartoe gaat en wat je gaat doen. Je mag iets doen dat gerelateerd is aan het onderwijs, maar het hoeft niet. De leerkrachten mogen nog lesgeven, al gepensioneerd zijn of niet meer op deze wereld zijn. Welke helden zou jij uitnodigen? Wie hebben jou geraakt?
De eerste drie leerkrachten die ik zou uitnodigen, zijn twee juffen en een meester van mijn vroegere basisschool: juf Margot, juffrouw Bakker en meester Bas. Die eerste twee staan op mijn lijst, omdat zij mij een stabiele plek boden in een tijd die voor mij niet makkelijk was. Als vierjarige kleuter met mijn knuffel in de hand kwam ik bij juffrouw Bakker in de klas. Met haar rood gestifte lippen en stralende ogen gaf ze mij die extra glimlach, waardoor ik mij gezien voelde. Juf Margot gaf mij met haar vriendelijke stem en rustige energie de geborgenheid die ik nodig had.
Later kreeg ik les van meester Bas. Zijn bruisende energie en flauwe (woord)grappen zijn mij bijgebleven. Met die grappen kon hij de sfeer in de klas op positieve wijze naar zijn hand zetten.
Op de middelbare school had ik één docent die zijn kennis van wiskunde op zo’n manier overbracht dat ik het begreep. Bovendien zag hij wie ik was en wat ik nodig had: meneer De Bruijn. Ook hij mag niet ontbreken op deze reünie van voor mij belangrijke leerkrachten.
Ik nodig ook oud-collega’s uit. Met hen heb ik úren zitten praten over het onderwijs. In de pauze, tussendoor op de gang of in de vele uren na schooltijd. Die ene collega, met wie ik de uitslag van een belangrijke toets uren kon analyseren. Zo fijn om met elkaar mee te denken.
En de ander, die na een bouwvergadering altijd een kwartiertje bleef napraten in mijn klas. Dat kwartiertje werd een half uur. Na een uur ging er toch maar even een berichtje uit naar haar partner, dat ze met mij had zitten kletsen en ze daardoor toch weer wat later thuis was.
Natuurlijk zijn mijn huidige collega’s er ook. Samen werken wij met veel doorzettingsvermogen op een school in een achterstandswijk van Rotterdam. Als team zijn we ontzettend aan het groeien. Er is altijd wel een luisterend oor, een helpende hand of andere een dosis relativerende humor als de situatie moeilijk wordt.
En dan blijft er nog één belangrijk persoon over. Deze leerkracht heeft lesgegeven op een middelbare school in de Rotterdamse wijk Middelland…
En dan blijft er nog één belangrijk persoon over. Deze leerkracht heeft lesgegeven op een middelbare school. Een school in de Rotterdamse wijk Middelland. Een wijk met veel vooroorlogse bebouwing. Hij heeft verschillende vakken gegeven: van (mechanische) techniek tot wiskunde. Het is een docent die mij geïnspireerd heeft met zijn vakkennis en humor. Niet alleen in het leraar zijn, maar ook als mens: mijn vader, die letterlijk de eerste leerkracht in mijn leven was. Thuis, zittend op de bank of in een fauteuil, vertelde over wat hij meemaakte in zijn klassen. Later, toen ik zelf voor de klas stond, gingen onze gesprekken over uitdagende situaties in de klas, het overbrengen van ingewikkelde lesstof en we konden samen genieten van briljante toevalstreffers tijdens het lesgeven.
Op 1 maart is het Nationale Complimentendag. Een dag waarop het gaat het uitspreken van oprechte waardering naar de mensen om ons heen. Dat lijkt zo vanzelfsprekend, maar is het allerminst. Dat de leerkrachten in mijn leven de rol hebben gespeeld die ze hebben gespeeld, had niet gehoeven. Ze hadden dat ook op een andere manier kunnen doen. Ik ben blij met hun invulling en waardeer wat zij voor mij hebben betekend. En daarom nodig ik ze uit op mijn leerkrachten-reünie, zodat ik ze mijn complimenten kan geven, voor hoe ze mij hebben geïnspireerd om later in hun voetsporen te treden of om nu het meeste uit mijn werk te halen.
Over de auteur:
Eline Kaim heeft meer dan 17 jaar ervaring in het onderwijs, onder meer als leerkracht, rekenspecialist en IB’er. Moeilijke situatie in de klas? Eline bedenkt er een creatieve oplossing voor! Deze geboren en getogen Rotterdammer heeft een positieve mind-set en denkt in mogelijkheden, dat komt dagelijks van pas in haar werk. Daarnaast is Eline sinds dit schooljaar begonnen met het coachen en trainen van (startende) leerkrachten via haar eigen bedrijf.