Column: Ik ga offline
#Ikgaoffline. Geen beter moment om deze challenge aan te gaan dan in de vakantie. Want hoe nodig ben jij nou echt? Het eerste voorjaarszonnetje schijnt en ik zing de songtekst van mijn favoriete artiest mee op de fiets:
”Kom mee, vlucht naar buiten toe
Want de zon is fel en de lucht weer mooi blauw
‘k Heb ongeduldig gewacht op jou
De vogel zingt, ik zing met ‘m mee
En geniet van al het moois om me heen
Ik ruik de velden en de dauw
Honderd tinten geel en groen
Ik geef de warme zon een zoen
En ik bloei
Ik voel me rijk, ik voel me vrij”
Anouk – Lente
Maar ik voel mij helemaal niet rijk en ook niet vrij. Ik haast om mijn kinderen uit school te halen, omdat ik 2 uur lang doelloos door mijn Instagram-tijdlijn heb gescrolld en hier niet op tijd mee kon stoppen. Mama is weer te laat. Ondertussen belt een collega op mijn vrije dag, appt een student dat hij is weggestuurd van zijn stage en mailt een moeder dat zij zich zorgen maakt om de depressieve gevoelens van haar zoon.
Tóch nog even antwoorden. ”Mama, kijk eens wat ik kan?!” Mama kijkt niet. Mama is midden op het schoolplein aan het bellen met haar oortjes in en ondertussen beantwoordt ze al haar appjes. Boem! Au! Daar ligt mijn jongste dochter op de tegels van het schoolplein, doordat ik haar veel te gevaarlijke kunstjes niet heb afgekeurd. Tóch nog even antwoorden en dan pas kijken wat er aan de hand is. Waar ben ik mee bezig?
Docenten zijn wereldverbeteraars en hoe vermoeiend is het om dat te zijn? De hele dag het gevoel te hebben dat alles op jouw schouders rust. Elk mailtje en appje dat je beantwoordt voelt als een overwinning en geeft een heerlijk shot dopamine. Lekker! Je krijgt het ook van sporten trouwens, een iets gezondere verslaving! Omdat dopamine zo’n gelukzalig gevoel geeft, wil je het opwekkende gedrag blijven herhalen. Handig als het gaat om hardlopen, maar minder fijn als het je smartphone betreft.
Stop ermee! Daag jezelf uit om van deze verslaving af te komen. Die student die jij al hónderd keer hebt verteld wanneer de stageperiodes zijn en die te lui is om het op te zoeken in de mega overzichtelijke planning die je hebt gemaakt, gemaild, geappt én op de samenwerking-site heb geplaatst, kun je echt laten wachten! En ook jouw collega vindt het echt niet erg als je een uurtje later pas terugbelt, zodat jij jouw kind kunt behoeden van twee bloedende knieën en een blauwe buil op het hoofd.
Doe je mee?
Over de auteur:
Yaël Weening is docent Burgerschap en studieloopbaanbegeleider op mboRijnland.
Wil je de volgende column van Yaël Weening niet missen? Meld je dan aan voor de TOA-nieuwsbrief voor het mbo.
